അമ്മക്കിളി

 

സ്വപ്‌നങ്ങള്‍ കരിഞ്ഞുവോ ?

ദുഖങ്ങള്‍ക്ക് ചിറകുമുളച്ചപ്പോള്‍

അവള്‍ ആ കെട്ടിടത്തിന്

മുകളില്‍ നിന്നും പറന്നു .

ദൂരെ ഉത്തുംഗതകളില്‍

അലിയാന്‍ കൊതിച്ചപ്പോഴും

ഗുരുത്താകര്ഷണബലം

അവളെ താഴോട്ടുവലിച്ചു..

സുഖങ്ങളുടെ താഴ്വരയില്‍ നിന്നും

പൂക്കളൊന്നും പറിചില്ല..

കയ്യില്‍ ഒന്നുമെടുത്തില്ല ..

ആത്മാവ് നിറയെ

വേദനകളായിരുന്നോ ?

ചിറകിനടിയില്‍

കാത്തുസൂക്ഷിച്ച കുരുന്നുകള്‍ ..

വിങ്ങുന്നു മനം..

പുണരാന്‍ വെമ്പിയ

കൈകള്‍ ..

ആരോ വലിയ്ക്കുന്നുണ്ട്..

സമയമായി പോലും..

ജനിമൃതികളില്‍

ഉടഞ്ഞുവീഴും ബിംബങ്ങളില്‍..

ഒരാള്‍ കൂടി ..

മടങ്ങട്ടെ ഞാനും

നിറമിഴികളോടെ...