ഞാന്‍ സ്ത്രീ
സര്‍വ്വംസഹയായി
ലോകാവസാനം വരെയും
പഴി കേള്‍ക്കേണ്ടവള്‍...
ജനിച്ച നാള്‍ മുതല്‍
വേര്‍തിരിവറിയെണ്ടവള്‍
പത്തുമാസം നൊമ്പരങ്ങലേറ്റ്
സ്വയമുള്‍ക്കോവിലില്‍
സ്നേഹദീപമേന്തി ,
നൊന്തുപെറ്റ
കുഞ്ഞിനു തന്‍
രക്തമൂറ്റിക്കൊടുത്തു
വളര്‍ത്തുന്ന ത്യാഗമയി.
കൈവളര്ന്നോ, കാല്‍ വളര്‍ന്നോ ,
കുഞ്ഞൊന്നു അടിതെറ്റി
വീഴുമ്പോള്‍ നെഞ്ചം
തകര്‍ന്നു , കണ്ണീരോടെ
കൊരിയെടുത്തുമ്മ വക്കുന്നവള്‍..
വളരുന്ന പൈതലിനൊപ്പം
നെഞ്ചിടിപ്പുമേറി
ഓരോ നിമിഷവും
ഹൃദയത്തില്‍ തീക്കനല്‍
പേറി ജീവിക്കുന്നവള്‍
തന്‍റെ മക്കള്‍ വഴിതെറ്റി -
പ്പോയാല്‍ പഴികള്‍
കേള്‍ക്കേണ്ടവള്‍...
ഞാന്‍ സ്ത്രീ
പുരുഷന്‍റെ കാമലീലകളിലെ
ഭോഗവസ്തു .
കഴുകന്‍ കണ്ണുമായ്
ഇരപാര്‍ത്തിരിക്കും
വേട്ടനായ്ക്കാള്‍ക്കൊരു
പീഡനവസ്തു .
വിവാഹ കമ്പോളത്തില്‍
ഒരു വില്പ്പനച്ചരക്ക് .
സ്ത്രീധനമിത്തിരി
കുറഞ്ഞാലോ
പീഡനമേറ്റ് സ്വയം
എരിഞ്ഞു തീരേണ്ടവള്‍..
നാലു മുഴം കയറില്‍
ഒരു ഉത്തരത്തില്‍
ആടേണ്ടവള്‍ ..
കശാപ്പുശാലയിലെ
മൃഗങ്ങളെക്കാളും
പീഡനമേറ്റ്
ഇല്ലാതാവേണ്ടവള്‍..
താലി കെട്ടിയ നാള്‍ മുതല്‍
പുരുഷന്‍റെ ദാസിയായ്
വേല ചെയ്യുന്നവള്‍
അതില്‍ ആത്മസംതൃപ്തിയെ
തേടുന്നവര്‍...
അല്‍പ്പമൊന്നു ഉയര്‍ന്നാല്‍
അവള്‍ തന്റേടിയായി
കുറച്ചൊന്നു പരിഷ്ക്കാരിയായാലോ
അഹംകാരിയായി..
പിന്നെയൊരു ജോലികിട്ടിയാലോ
അവള്‍ അനുസരിക്കാതെയായി -
ഇതു ചിലരുടെ ഉള്ളിലിരിപ്പ്.
വേലചെയ്തു തളര്‍ന്നുവരുന്ന
കണവനു വച്ചു വിളമ്പി ,
ഒരുനാള്‍ അവന്‍റെ
അടിയും തൊഴിയുമേറ്റ്
രക്തം തുപ്പേണ്ടവള്‍..
സ്വന്തം വേദനകളും
രോഗങ്ങളും നോക്കാതെ
കുടുംബത്തെ ജീവനേക്കാളും
വിലനല്‍കി പോറ്റുന്നവള്‍ ..
ഒരുനാള്‍ കിടപ്പിലാവുമ്പോള്‍
ആട്ടും തുപ്പുമേല്‍ക്കേണ്ടവള്‍..
കണ്ണിമയടക്കാതെ, വേദന-
ഏറ്റു രോഗശയ്യയില്‍
കിടക്കുന്ന പതിയുടെ
ഹൃദയമറിയുന്നവള്‍..
ഒരു വിധവയായെങ്കിലോ
ജീവിതച്ചുമടുമേന്തി രാപ്പകല്‍
കഷ്ടപ്പെടുന്നവള്‍...
പെണ്ണായ്‌ പിറന്നു
പോയതില്‍ ഒരു
നിമിഷമെങ്കിലും
വേദനിക്കുന്നവള്‍...
കാലമെത്ര കഴിഞ്ഞാലും
മാറുമോ നമ്മുടെ സമൂഹമിനിയും..
ഞാനൊരു സ്ത്രീയാണ് ,
വികാരങ്ങളും വിചാരങ്ങളും
സ്വപ്നങ്ങളും ലക്ഷ്യങ്ങളും
എല്ലാം ഉള്ള
ഒരു മനുഷ്യജീവന്‍...
ഇനിയെങ്കിലും കൂട്ടരേ
എന്നെ വെറുതെ വിടുക ..
ഒത്തോരുമിച്ചൊരു
പുത്തന്‍ സംസ്കാരം ചമയ്ക്കുക..
വരും തലമുറകലെങ്കിലും
പീഡനങ്ങലെള്‍ക്കാത്ത,
വേര്‍തിരിവില്ലാത്ത
ഒരു പുതു യുഗത്തിനു-
വേണ്ടി സംഘടിക്കുക..
നാമേല്ലാരുമൊന്നായി
പാരിലൊരു നവഗീതം മുഴങ്ങട്ടെ..
മുറ്റത്തു പോട്ടിത്തകര്ന്നുവീന്നു .
