ഞാന് പോകും വഴികളിലെവിടെയും
എന്‍റെ ഒരു നോട്ടത്തിനായൊരാള്‍
കാത്തുനിന്നു...
ഒരുവിളി കേള്‍ക്കുവാനായ്
കാതോര്‍ത്തിരുന്നു..
തിരക്കുകള്‍ , കാലം ചമച്ചയെന്‍
ജീവിതപ്പാച്ചിലില്‍ ,
നേരമില്ലാത്തയെന്‍ വേഷപ്പകര്ച്ചയില്‍
ദിനവും എനിക്കായ് മാത്രമെന്‍
വീഥിയിലെവിടെയോയൊരാള്‍
കാത്തുനിന്നു ...
ഒരുമാത്ര ഒരു ഭാഷനത്തിനായ്...
ഞാനറിഞതേയില്ലയാ
കാത്തിരിപ്പുകള്‍ ...
ഇന്ന് ഞാനെല്ലാമറിയുന്നു ,
ഇവിടെ ഈ മരണശയ്യയില്‍
ജീവശ്വാസം തേടുന്നവേളയിലും ,
എന്നരികിലായ് , എന്‍
മനമറിയുന്നതിനായ് ,
എന്‍ ചാരെയിരിപ്പൂ ഒരാള്‍..
എനിക്കിപ്പോലേറ്റം പ്രിയമുല്ലോരാള്‍ ...
കണ്ണുകള്‍ നിറഞ്ഞുതുളുമ്പി..
ഞാനറിയാതെ ,
മേല്ലെയെന്നരികത്തിരുന്നു ,
സ്നേഹമായെന്നോടുരിയാടി..
ക്ഷമിച്ചുവെന്‍ തെറ്റുകളെല്ലാമെന്നു
പറഞ്ഞ മാത്രയിലെന്‍ ജീവന്‍
മേല്ലെയുയര്‍ന്നുയര്‍ന്നൊരു
ധൂപപടലം കണക്കെ
അലിഞ്ഞലിഞ്ഞെവിടെയോ
പോകുന്നു ...
ഞാനറിയാതെയെന്‍
കരങ്ങള്‍ പിടിചൊരാള്‍
മേല്ലെയെവിടെക്കോ
മറഞ്ഞുപോകുന്നു ...
ദൂരെയെവിടെക്കോ
മാഞ്ഞുപോകുന്നു ....
അഭിപ്രായങ്ങളൊന്നുമില്ല:
ഒരു അഭിപ്രായം പോസ്റ്റ് ചെയ്യൂ