ഇലകള്‍ കൊഴിഞ്ഞുപോം
ഈ തണല്‍മരത്തിലിനിയും
ചെക്കേരുവാനിനി...
സ്വപ്നവിഹഗങ്ങളെ
നിങ്ങള്‍ക്കായ്
ഒരു കൂടുപണിയുവാനായി
മാത്രം , ഞാനേകയായ്
ഈ പാതയോരത്തു നില്‍പ്പൂ ...
ഒരു കൂട് കൂട്ടുവാന്‍ ,
നിങ്ങള്‍തന്‍ ഒരു പാട്ട് -
കേള്‍ക്കുവാനായി മാത്രം
ഞാനിനിയും നീര് വറ്റാതെ ,
ഒരു വഴിക്കന്നുമായ്
നിങ്ങള്‍ക്കായ് ഞാന്‍
കാത്തിരിപ്പൂ ..
എന്തേ വന്നനയുവാനിനിയും
താമസം..
നീരുവറ്റിയോരീ
തണല്മരത്തിനെയിനി
ആര്‍ക്കുവേണം അല്ലേ ?
എങ്കിലും ഒരു കാര്മെഘ -
മിതിലെ പോകുമ്പോഴും ...
ഒരു ഇളംതെന്നലിതിലെ
പോകുമ്പോഴും ..
വെറുതെയെന്നാലും
ഞാനാശിപ്പൂ ..
ഒരുവട്ടംകൂടിയെന്നു -
നങ്ങിടും മേനിയില്‍
ഒരു ജീവതേജസ്സ്
വന്നനഞ്ഞുവെങ്കില്‍ ...
ഒരായിരം ഇലകള്‍ ,
തളിരിലകള്‍ ചൂടി
ഇനിയുമൊരു വാസന്തം
വന്നനഞ്ഞെങ്കില്‍ ....
സ്വപ്നങ്ങളെ ...
നിങ്ങള്‍ക്കായ് ഞാന്‍
കാത്തിരിക്കും ...
ഒരായിരം കൂടുകെട്ടി -
യെന്നില്‍ നിങ്ങള്‍ ചെക്കേരിയാലും..
ഈ തണല്മാരത്തില്‍
നിങ്ങള്‍ വന്നിരുന്നൊരു
ജീവരാഗമാലപിചാലും ...
അഭിപ്രായങ്ങളൊന്നുമില്ല:
ഒരു അഭിപ്രായം പോസ്റ്റ് ചെയ്യൂ